De President van het Bureau van het Vlaamse Parlement heeft verzekerd dat de Spaanse Regering “niet in staat is om aan de voorwaarden te voldoen om deel uit te maken van een democratisch Europa.” Ook zei hij dat het geweld tijdens het referendum van 1 oktober een uiting was van een “anti-democratische” politiek.”
De presidente van de Assemblea Nacional Catalana (ANC), Elisenda Paluzie, heeft gisteren Brussels bezocht om opnieuw de schendingen van de mensenrechten door de Spaanse Staat aan de kaak te stellen. Dat deed ze s‘ ochtends in een conferentie die in the Europese Parlement werd georganiseerd. Naderhand ook in het Vlaamse Parlement, tijdens de opening van een fotografie tentoonstelling, naast de president van het Bureau van het die instelling, Jan Peumans, en President Puigdemont.
De conferentie, met de titel “The right to self-determination: finding ways to advance within the EU framework”, was in het Europese Parlement georganiseerd door Catalaanse en Baskische Europarlementariërs, in samenwerking met de UNPO, de Europarlementsgroep van De Groenen/EFA, Alde, European United Left en de EU-Catalonia Dialogue Platform. Verscheidene Europarlementariërs waren aanwezig, zoals Josep-Maria Terricabras, Ramon Tremosa, Jordi Solé, Ana Miranda, Izaskun Bilbao, Ivo Vajgl, Mario Brghezio en Jill Evans.
De presidente van ANC heeft gezegd dat, als de Spaanse Staat het recht op zelfbeschikking van Catalonië niet erkent, het op “flagrante” wijze de internationale verdragen, die het heeft getekend en geratificeerd, aan het schenden is.
Een recht tot een misdaad maken
Paluzie heeft er aan herinnerd dat referendums altijd het mechanisme zijn geweest voor het uitvoeren van zelfbeschikking, en dat de Spaanse Staat in de Catalaanse zaak geweld heeft uitgeoefend tegen de burgers die dat recht probeerden uit te oefenen. Daarmee heeft het duidelijk rechten geschonden volgens het Internationale Verdrag voor Burger- en Politieke Rechten, dat het recht op vrije meningsuiting, op vereniging en op inspraak in openbare zaken behelst.
Bovendien, aldus Paluzie, is de Staat “nog een stap verder” gegaan door het opsluiten van politieke leiders, en leiders van burgerbewegingen. Het heeft hen beschuldigd van “verzonnen delicten”, zoals rebellie, omdat ze een referendum hebben helpen voorbereiden dat als “volkomen legaal” had moeten worden erkend als de Spaanse Staat haar constitutionele en internationale verplichtingen zou kennen, in plaats van een recht tot een misdaad te maken zoals men heeft gedaan.
Tenslotte heeft Paluzie de Europese Unie opgeroepen om een coherent respons te vinden op het recht op zelfbeschikking. Terwijl men in de jaren ’90 er op reageerde met de onafhankelijkheid van de Baltische Staten, ontmoet Catalonië vandaag de dag slechts stilte tegenover de “schending” van de mensenrechten door de Spaanse Staat.
Peumans trekt de rol van de Spaanse Regering in twijfel
Naderhand heeft Paluzie deelgenomen aan de tentoonstelling «De Stembusrevolutie» in het Vlaamse Parlement.
In de openingsspeech herinnerde Jan Peumans aan de woorden die hij de ex presidente van het Parlement, Carme Forcadell schreef. Daarin verzekerde hij haar dat de Spaanse Regering “niet in staat is om aan de voorwaarden te voldoen om deel uit te maken van een democratisch Europa,” en dat het geweld van 1-O een uiting was van een “anti democratische” politiek. Daarom vindt hij het “onaanvaardbaar” dat zij gevangen zit omdat zij een democratisch recht heeft geprobeerd uit te oefenen.
In dezelfde lijn heeft President Carles Puigdemont, die ook aanwezig was, er aan herinnerd dat rechter Llarena, die het onderzoek heeft gevoerd in de zaak tegen de politieke gevangenen en de ballingen, al lange tijd probeert om het functioneren van het Catalaanse Parlement te belemmeren.
Bernard Daelemants (actief lid van VVB en ICEC Vlaanderen), Pere Jordi Junqué (van ANC Brussels) en kamerlid Jan van Esbroeck (N-VA) waren ook aanwezig.
De Stembusrevolutie
Zoals Carles B. Gorbs vertelde, probeert de tentoonstelling een “vreedzame en democratische opstand” te verbeelden en te verduidelijken. Het volgt het soevereiniteitsproces vanaf haar begin in 2009 (13 september 2009 met het volksconsult in Arenys de Munt) tot aan vandaag, langs zo belangrijke data als de verschillende 11 september vieringen. Daarbij gingen miljoenen mensen de straat op om de onafhankelijkheid van Catalonië te eisen. Het culmineert in het zelfbeschikkingsreferendum van 1 oktober 2017.
De tentoonstelling zal tot 20 oktober te zien zijn in de «Zuilenzaal» van het Vlaamse Parlement.
